Μάλλον η ΑΕΚ έπρεπε να περιμένει πίσω τον Ολυμπιακό, όπως στον Β΄γύρο στο ΟΑΚΑ

• Το ματς χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ, ξεκίνησε περίπου όπως το αντίστοιχο στον Β΄ γύρο της κανονικής περιόδου.

• Η μεγάλη διαφορά ήταν πως σε αντίθεση με χθες, ο Ολυμπιακός τότε δεν μπορούσε να βγάλει ευκαιρίες.

• Ένας λόγος που τότε δεν μπορούσε και χθες μπορούσε, είναι φυσικά και οι απουσίες της ΑΕΚ.

• Ο άλλος λόγος, που μπορεί να έχει να κάνει και με τις απουσίες, είναι πως η Ένωση τότε είχε παίξει τον Ολυμπιακό πιο κλειστά. Τον περίμενε στο δικό της μισό.

• Είχε ξεκινήσει με 4-3-3. Σιμόες, Σιμάνσκι, Κρίστιτσιτς. Λιβάγια επιθετικό, Μάνταλο αριστερά, Βέρντε δεξιά. Έβγαλε γρήγορα τον Σιμάνσκι, έφερε Μάνταλο στα χαφ, Λιβάγια δεξιά.

• Ο Ολυμπιακός έπαιζε, αλλά δεν μπορούσε να μπει στην περιοχή. Κι αυτό τον έφθειρε.

• Χθες,από τα ρίσκα που λέγαμε πως έπρεπε να πάρει έτσι κι αλλιώς ο Καρέρα, πήρε αυτό με το να χρησιμοποιήσει ό,τι καλύτερο είχε από την αρχή.

• Με Λιβάγια όμως μπροστά από τα δύο χαφ, δεν υπάρχει ούτε 4-2-3-1, ούτε φυσικά 4-3-3. Υπάρχει 4-4-2 κι αυτό το έχουμε δει πολλές φορές και στο παρελθόν. Με προβλήματα για την ΑΕΚ, ειδικά σε πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια που αγωνίστηκε έτσι.

• Η ΑΕΚ δεν έπαιξε κλειστά. Αντίθετα, επιχειρούσε να πιέσει ψηλά, κάτι που δεν έβγαινε.

• Όπως έγινε και με τον Άρη στο πρωτάθλημα, Κρίστιτσιτς με Σιμάνσκι «πνίγηκαν» ανάμεσα στα χαφ του Ολυμπιακού, που με τον Φορτούνη να παίζει προς τα μέσα κι αυτός, γίνονταν στην ουσία τέσσερις.

• Δεν είναι εξήγηση πάντα η προσωπική απόδοση ενός παίκτη. Κρίστιτσιτς και Σιμάνσκι, δεν μπορούσαν να παίξουν καλύτερα στο πρώτο ημίχρονο.

• Νομίζω με τόσες πολλές ελλείψεις, απέναντι σε αντίπαλο έτσι κι αλλιώς υψηλού επιπέδου, αλλά και σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση, το να περιμένει η ΑΕΚ «μαζεμένη» στο δικό της μισό όπως στο αντίστοιχο ματς στην κανονική περίοδο, θα φάνταζε πιο λογικό. Είτε με το αρχικό σχήμα, είτε με αυτό πάνω στο οποίο φτιάχτηκε το 3-5-2 μετά.

• Κατά έναν περίεργο τρόπο, το 3-5-2 λειτούργησε, αν και μπροστά από το δίδυμο των κεντρικών χαφ έπαιξε ο Βέρντε, που κανονικά δεν έχει τα στοιχεία για την θέση. Αλλά βγήκε τελικά και γι΄αυτό τον κράτησε και πολύ ώρα στο γήπεδο ο Καρέρα.

• Ο Αλμπάνης που με τον Ιταλό είχαν τα ίδια χάλια από το ξεκίνημα, λογικά δεν θα μπορούσε να σταθεί έτσι σε αυτόν τον ρόλο κι αυτό εξηγεί το γιατί εκείνος θυσιάστηκε νωρίς κι όχι ο Βέρντε.

• «Δαιμονίστηκαν» οι Λιβάγια – Αραούχο, ακολούθησαν από πίσω τα δύο χαφ, συνόδευσε ο Παουλίνιο από δεξιά, έκανε φιλότιμες προσπάθειες να σταθεί ο Χουλτ, ανέβηκε πίσω ο Τσιγκρίνσκι και πήγαμε να δούμε το έργο που είχαμε δει τον Σεπτέμβριο του 2017.

• Αλλά η ΑΕΚ δεν είχε επιλογές για φρεσκάρισμα. Με έναν τέτοιο αντίπαλο, μετά από 120 λεπτά στο κύπελλο, με τόσες απουσίες, υπάρχει κι ένα όριο. Δεν γίνεται χωρίς να έχεις αλλαγές που να μπορούν να κάνουν διαφορά.

• Και επτά απουσίες παικτών ενδεκάδας είναι πάρα πολλές, για να το διαχειριστείς με κάποιο τρόπο. Ειδικά από το σημείο που σου στραβώνει το ματς από το πρώτο ημίχρονο.

• Καθοριστική στιγμή πως δέχθηκε η ΑΕΚ και δεύτερο γκολ πριν πάνε οι ομάδες στα αποδυτήρια. Σε μια φάση γεμάτη λάθη. Πούλημα της μπάλας, ανισορροπία πίσω, κάποιοι αμυντικοί που απλά κοιτούσαν.

• Με την ορμητικότητα που έβγαλε η ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο, δεν ξέρω αν το 0-1 θα ήταν ισχυρή βάση νίκης για τους «ερυθρόλευκους».

• Προσωπικά όλες τις μέρες μετά το 2-2 με τον Άρη στο ΟΑΚΑ, επαναλαμβάνω σε βαθμό που γίνομαι ίσως κουραστικός, πως αυτό το αποτέλεσμα μάλλον «έθαψε» τις περισσότερες ελπίδες της ΑΕΚ για δεύτερη θέση.

• Βλέπουμε τι γίνεται πλέον με τις υπόλοιπες ομάδες πέρα από τις πρώτες τρεις και λογικά όποιος χάσει βαθμό από αυτές στα υπόλοιπα ματς, θα πρέπει να πάει να δέσει μια πέτρα στον λαιμό του και να βουτήξει στην θάλασσα.

• Οπότε την ζημιά που της έκανε της ΑΕΚ ο Άρης, πολύ δύσκολα θα την πάθει ο ΠΑΟΚ στην συνέχεια.

• Αυτό σε φέρνει σε θέση να κριθεί η ιστορία στα ντέρμπι. Και το κάνει σαφώς πιο δύσκολο.

• Η ΑΕΚ πρέπει να πάρει κάτι στην Τούμπα και μετά βλέπουμε.

ΥΓ: Μόνο ο Μάνταλος να ήταν διαθέσιμος από αυτούς που έλειπαν, η διαφορά θα ήταν μεγάλη. Σε κάθε τακτική προσέγγιση του Καρέρα, είναι ο πιο κομβικός ποδοσφαιριστής στα χαφ. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, με το συμπάθιο, αλλά ποδοσφαιρικά είναι ... βαθιά νυχτωμένος κατά την γνώμη μου.